Το 1969 ο άνθρωπος πάτησε για πρώτη φορά στη Σελήνη. Από τότε πέρασαν περισσότερα από πενήντα χρόνια χωρίς δεύτερη φορά. Γιατί; Με τόση πρόοδο στην τεχνολογία θα περίμενε κανείς ότι σήμερα το ταξίδι θα ήταν πιο εύκολο. Κι όμως συμβαίνει το αντίθετο. Το πρόγραμμα Apollo ήταν μοναδικό. Υπήρχε ο Ψυχρός Πόλεμος, υπήρχε πολιτική πίεση, υπήρχαν τεράστια κονδύλια. Όλα έγιναν για να κερδηθεί η μάχη του κύρους απέναντι στη Σοβιετική Ένωση. Όταν αυτός ο στόχος επιτεύχθηκε, η χρηματοδότηση σταμάτησε και μαζί της σταμάτησαν και τα ταξίδια.
Σήμερα ο στόχος δεν είναι απλώς να ξαναπατήσει άνθρωπος στη Σελήνη. Ο στόχος είναι να δημιουργηθεί μόνιμη παρουσία. Αυτό σημαίνει βάσεις κοντά στον νότιο πόλο, έρευνα για νερό σε μορφή πάγου, δομές που θα επιτρέπουν παραμονή εβδομάδων ή και μηνών. Πρόκειται για κάτι πολύ πιο δύσκολο.
Γιατί είναι πιο δύσκολο σήμερα
Η τεχνολογία έχει προχωρήσει αλλά οι απαιτήσεις είναι άλλες. Χρειάζονται νέα διαστημικά οχήματα, πιο ανθεκτικές στολές, καλύτερα συστήματα υποστήριξης ζωής. Η σεληνιακή σκόνη είναι επικίνδυνη, καταστρέφει υλικά και μηχανισμούς. Τα σκάφη πρέπει να προσγειώνονται με ασφάλεια και να μπορούν να απογειώνονται ξανά.
Κάθε σύστημα εξαρτάται από το άλλο. Αν δεν είναι έτοιμο το όχημα προσεδάφισης, δεν μπορεί να προχωρήσει η αποστολή. Αν καθυστερήσουν τα διαστημικά κοστούμια, όλα πάνε πίσω. Δεν υπάρχει περιθώριο λάθους γιατί εδώ μιλάμε για ανθρώπινες ζωές. Η ασφάλεια είναι πολύ πιο αυστηρή από ό,τι τη δεκαετία του ’60. Τότε υπήρχε διάθεση να ρισκάρουν. Σήμερα απαιτούνται συνεχείς δοκιμές μέχρι να υπάρχει σχεδόν απόλυτη βεβαιότητα. Αυτό σημαίνει περισσότερα χρόνια και περισσότερα χρήματα.
Υπάρχει και το ζήτημα του κόστους. Μια νέα αποστολή χρειάζεται δεκάδες δισεκατομμύρια. Οι κυβερνήσεις δυσκολεύονται να πείσουν τους πολίτες ότι αξίζει να δοθούν τέτοια ποσά. Ειδικά όταν υπάρχουν άλλα πιεστικά προβλήματα, όπως η υγεία ή το περιβάλλον.
Γιατί λοιπόν να ξαναπάμε; Η απάντηση είναι ότι η Σελήνη μπορεί να γίνει εργαστήριο. Εκεί δοκιμάζονται τεχνολογίες που θα μας χρειαστούν για τον Άρη. Εκεί μπορεί να υπάρξουν πρώτες υποδομές βιομηχανίας στο διάστημα. Και φυσικά είναι ένα βήμα που ξαναδίνει όραμα στις επόμενες γενιές. Το εμπόδιο δεν είναι ότι δεν μπορούμε. Το εμπόδιο είναι η συνέπεια. Να υπάρξει σχέδιο που θα στηριχθεί για πολλά χρόνια χωρίς να εγκαταλειφθεί. Αν το πετύχουμε, η επόμενη φορά που θα πατήσει άνθρωπος στη Σελήνη δεν θα είναι μια απλή επιστροφή. Θα είναι η αρχή μιας νέας εποχής.