Γρηγόρης ΚεντητόςΤο καλοκαίρι του 1964: όταν η Beatlemania συνάντησε τον βικτωριανό αιώνα
Σε ένα ξύλινο σπίτι στην αγγλική εξοχή, ένας άντρας των 108 χτυπάει το πόδι του στον ρυθμό του “She Loves You”. Δεν είναι έφηβος. Δεν είναι καν νέος άνθρωπος. Είναι ο John Mosely Turner, γεννημένος το 1856 – ο γηραιότερος οπαδός των Beatles στην ιστορία.
Ο άντρας που γεννήθηκε στην εποχή της βασίλισσας Βικτωρίας
Όταν οι Beatles έγραφαν το “Yesterday”, ο John είχε ήδη ζήσει 109 χρόνια. Είχε γεννηθεί όταν η βασίλισσα Βικτωρία ήταν ακόμη νέα, όταν δεν υπήρχαν αυτοκίνητα, ηλεκτρισμός, ούτε καν ποδήλατα. Ο κόσμος του ήταν φτιαγμένος από καπνό, πριονίδι και σκληρή δουλειά.
Ως ξυλουργός, ο Turner έχτισε με τα χέρια του το σπίτι όπου έζησε τα τελευταία του χρόνια. Κάθε σανίδα, κάθε καρφί – όλα δικά του. Στον βικτωριανό κόσμο, η δουλειά ήταν δουλειά, δουλειά, δουλειά. “Οι νέοι σήμερα είναι τυχεροί”, έλεγε στις συνεντεύξεις του. “Έχουν την ευκαιρία να βγαίνουν έξω και να διασκεδάζουν. Και τι υπέροχη μουσική που έχουν!”
Από τα αέρια του Λονδίνου στα τραγούδια των Beatles
Στα νιάτα του, ο John είχε πάει στο Λονδίνο και είχε μεθύσει μία φορά. Την επομένη ένιωθε τόσο απαίσια που δεν ξαναάγγιξε ποτέ αλκοόλ. Δεν κάπνιζε επίσης – μία σπάνια συνήθεια για έναν άντρα της εποχής του.
Αλλά η μουσική; Η μουσική ήταν η μεγαλύτερη χαρά που του είχε μείνει.
Όταν η όραση του τον εγκατέλειψε στα 70 του χρόνια, αναγκάζοντάς τον σε συνταξιοδότηση, ο John στράφηκε στο ραδιόφωνο. Κάθε μέρα, καθισμένος στην ξύλινη καρέκλα του, περίμενε την οικογένειά του να ανοίξει το ραδιόφωνο.
“Oh how he loved those lads!”: Η αγάπη για τα τέσσερα αγόρια του Λίβερπουλ
Όταν η Beatlemania ξέσπασε, ο John ήταν 108 ετών. Οι περισσότεροι άνθρωποι της ηλικίας του θα γκρίνιαζαν για “αυτή τη φασαρία των νέων”. Όχι ο John. Εκείνος ήθελε περισσότερο.
“Παίξτε μας λίγο Beatles!”, φώναζε στα δισέγγονά του. Τα παιδιά έτρεχαν να ανοίξουν το ραδιόφωνο, και ο γέρος John χαμογελούσε. Ήξερε όλα τα τραγούδια απέξω. “Please Please Me”, “Love Me Do”, “She Loves You” – τα τραγουδούσε όλα.
Οι δημοσιογράφοι που τον επισκέφτηκαν περιέγραφαν έναν άντρα με κοφτερό μυαλό και καλή υγεία παρά την προχωρημένη ηλικία του. Η 73χρονη κόρη του, Edna Savage, τον φρόντιζε με αγάπη, αλλά παραδέχονταν όλοι: ο πιο αφοσιωμένος Beatles fan στο σπίτι ήταν ο παππούς.
Το ξύλινο σπίτι και οι ιστορίες μιας ζωής
Το σπίτι που είχε χτίσει ο ίδιος γέμιζε με φωνές και γέλια όταν έπαιζαν Beatles. Τα δισέγγονα του τον λάτρευαν – ένας άντρας που είχε ζήσει σε έναν κόσμο χωρίς αυτοκίνητα, και τώρα χόρευε (όσο μπορούσε) στους ρυθμούς του “Twist and Shout”.
“Awfully lucky“, έλεγε για τους νέους. Τυχεροί που μπορούν να διασκεδάζουν, τυχεροί που έχουν τέτοια μουσική. Ο John δεν ζήλευε – ευχαριστιόταν που ζούσε σε αυτή την εποχή.
Οι συνεντεύξεις που συγκίνησαν την Αγγλία
Οι συνεντεύξεις με τον John Mosely Turner ήταν αξέχαστες. Ένας τυφλός ξυλουργός, γεννημένος όταν η βασίλισσα Βικτωρία ήταν 37 ετών, που μιλούσε με ενθουσιασμό για τα “lovely lads” του Λίβερπουλ.
“Στον 19ο αιώνα”, εξηγούσε, “όλα όσα ήξερε ένας άντρας ήταν δουλειά, δουλειά, δουλειά”. Τώρα έβλεπε (παρόλο που ήταν τυφλός) έναν κόσμο γεμάτο χρώματα, μουσική, ελευθερία.
Τα παιδιά του ’60 τον αγαπούσαν. Δεν ήταν ο τυπικός γκρινιάρης παππούς. Ήταν ο παππούς που τραγουδούσε Beatles.
Μάρτιος 1968: το τέλος μιας εξαιρετικής ζωής
Ο John Mosely Turner πέθανε τον Μάρτιο του 1968, σε ηλικία 111 ετών, κοντά στα 112. Μέχρι τις τελευταίες του μέρες διατήρησε το χιούμορ και την αγάπη του για τη ζωή. Και για τους Beatles.
Όταν έφυγε, η Αγγλία έχασε τον γηραιότερο άντρα στην ιστορία της – έναν άντρα που είχε γεννηθεί όταν υπήρχαν μόνο κεριά για φως, και πέθανε ακούγοντας “Here Comes the Sun”.
Η γέφυρα ανάμεσα σε δύο κόσμους
Σκεφτείτε το: ο John Mosely Turner γεννήθηκε το 1856. Θα μπορούσε να είναι γιος της βασίλισσας Βικτωρίας. Όταν τελείωσε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, εκείνος πλησίαζε ήδη την ηλικία της συνταξιοδότησης.
Και όμως, αυτός ο άντρας – που είχε ζήσει σε έναν κόσμο καπνού και πριονιδιού – βρήκε χαρά στη μουσική τεσσάρων νέων από το Λίβερπουλ. Δεν του φαινόταν παράξενο. Δεν του φαινόταν “μουσική για νέους”.
Του φαινόταν απλώς όμορφη.
Τι μας διδάσκει η ιστορία του John
Η ιστορία του John Mosely Turner μας θυμίζει κάτι σημαντικό: η χαρά δεν έχει ηλικία. Η μουσική δεν έχει ηλικία. Η περιέργεια για τον κόσμο δεν έχει ηλικία.
Ένας άντρας που έζησε σε τρεις διαφορετικούς αιώνες επέλεξε να μην κολλήσει στο παρελθόν. Επέλεξε να ζήσει στο παρόν. Να ανακαλύψει κάτι καινούριο κάθε μέρα. Να χαμογελάσει στη μουσική τεσσάρων παιδιών που θα μπορούσαν να είναι δις-δισέγγονά του.
Κάθε φορά που ακούμε “She Loves You” ή “Please Please Me”, μπορούμε να φανταστούμε έναν τυφλό ξυλουργό να χτυπάει το πόδι του στον ρυθμό. Έναν άντρα που έχτισε το σπίτι του με τα χέρια του, και άφησε τη μουσική των Beatles να το γεμίσει με χαρά.
Oh how he loved those lads!
