Γρηγόρης ΚεντητόςΗ Ανατομία του Κινδύνου
Οι γιατροί το λένε ακόμα. Μη σπας σπυράκια στη μύτη. Ειδικά όχι εκεί. Στο τρίγωνο.
Και δεν το λένε για να τρομάξουν. Το λένε γιατί το ξέρουν. Η περιοχή ανάμεσα στη μύτη και τις δύο γωνίες του άνω χείλους έχει ένα χαρακτηριστικό που δεν το έχει κανένα άλλο σημείο του προσώπου σου. Οι φλέβες εκεί δεν έχουν βαλβίδες. Αυτό σημαίνει ότι το αίμα δεν κατεβαίνει προς τα κάτω όπως παντού αλλού.
Ανεβαίνει.
Κατευθείαν στον εγκέφαλο. Σε έναν χώρο που λέγεται σηραγγώδης κόλπος, ένα είδος φλεβικού δικτύου πίσω από τα μάτια, κοντά στην υπόφυση. Εκεί που ένα μικρόβιο μπορεί να κάνει ζημιά που δεν ανατρέπεται εύκολα.
Παραδείγματα από την Πραγματικότητα
Το 2011, μια νεαρή γυναίκα έσπασε ένα σπυράκι στη μύτη της. Τίποτα δραματικό. Το έκανε με τα νύχια της, όπως κάνουμε όλοι κάποια στιγμή. Μέσα σε μία εβδομάδα ήταν στο νοσοκομείο με σηραγγώδη θρόμβωση. Χρειάστηκαν μήνες θεραπείας. Μήνες.
Και δεν ήταν η μόνη. Υπάρχουν κι άλλες περιπτώσεις. Άνδρας με απόστημα στο άνω χείλος που το άφησε. Σκέφτηκε θα περάσει μόνο του. Δεν πέρασε. Η λοίμωξη άρχισε να ανεβαίνει, το πρόσωπό του πρήστηκε, ήρθε ο πυρετός, μετά τα νευρολογικά συμπτώματα. Η διάγνωση ήρθε την τελευταία στιγμή.
Στην προ αντιβιωτική εποχή αυτό ήταν εφιάλτης. Η θνησιμότητα ξεπερνούσε το 30%. Ένα σπυράκι, μια γρατσουνιά, ένα άστοχο piercing. Και μετά από λίγες μέρες ο άνθρωπος ήταν σε κρίσιμη κατάσταση ή πεθαμένος.
Σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Τα αντιβιοτικά άλλαξαν το παιχνίδι. Αλλά ο κίνδυνος δεν εξαφανίστηκε. Απλά έγινε πιο σπάνιος. Πιο εύκολα αντιμετωπίσιμος αν προλάβεις. Αν όμως δεν προλάβεις, η ιστορία μπορεί να είναι η ίδια με πριν εκατό χρόνια.
Γιατί όταν μια λοίμωξη φτάσει στον εγκέφαλο, δεν έχεις πολλά περιθώρια. Ο χρόνος μετράει σε ώρες.
Προειδοποιητικά Σημάδια που Δεν Αγνοείς
Υπάρχουν σημάδια που δεν συγχωρούν αναμονή. Πυρετός που εμφανίζεται μετά από πληγή ή χειρισμό στο τρίγωνο. Οίδημα γύρω από τα μάτια ή τη μύτη που δεν υποχωρεί. Έντονος πονοκέφαλος με ναυτία ή αλλαγές στην όραση. Διπλωπία. Σύγχυση. Σπασμοί.
Αν δεις κάτι από αυτά, δεν περιμένεις. Πηγαίνεις άμεσα σε γιατρό. Όχι αύριο. Τώρα.
Το τρίγωνο του θανάτου δεν είναι μύθος. Είναι ανατομία. Οι φλέβες εξακολουθούν να συνδέονται με τον εγκέφαλο. Η δομή του σώματος δεν άλλαξε. Αυτό που άλλαξε είναι ότι τώρα το ξέρουμε. Και μπορούμε να το προλάβουμε.
Αλλά πρέπει να το σεβαστούμε.
Το πρόσωπο έχει αδύναμα σημεία. Το τρίγωνο είναι ένα από αυτά. Μια μικρή πληγή στο λάθος σημείο μπορεί να ανοίξει έναν δρόμο που δεν θέλεις να ανοίξεις. Γι αυτό οι γιατροί το επαναλαμβάνουν. Μην παίζεις με αυτή την περιοχή. Μην σπας σπυράκια εκεί. Μην αγνοείς ένα απόστημα.
Και αν δεις κάτι περίεργο, πυρετό, πόνο, πρήξιμο που δεν έχει λογική, μην το αφήσεις για αύριο.
Γιατί το τρίγωνο ακόμα θυμάται πώς να μας θυμίζει ότι η φύση δεν συγχωρεί την αμέλεια.