Όταν η Μαρία Κάλλας πέθανε στο Παρίσι τον Σεπτέμβριο του 1977, ο κόσμος της όπερας έχασε τη «θεϊκή φωνή» του. Πίσω από τον μύθο όμως υπήρχε μια πιο σιωπηλή ιστορία. Εκείνη μιας γυναίκας που έζησε μέσα στα φώτα, αλλά έφυγε αφήνοντας πίσω της μια περιουσία χωρίς κληρονόμο και χωρίς διαθήκη. Για τους δικηγόρους, αυτή ήταν η αρχή ενός δράματος που θα κρατούσε χρόνια.
Η περιουσία της Κάλλας εκτιμήθηκε τότε ανάμεσα σε 8 και 12 εκατομμύρια δολάρια. Δεν ήταν απλώς νούμερα. Ήταν σπίτια στο Παρίσι, έργα τέχνης, συλλογές κοσμημάτων Cartier, χειρόγραφες παρτιτούρες και σπάνιες ηχογραφήσεις. Αντικείμενα που συνόδευαν μια ζωή πλασμένη με πειθαρχία, μεγαλείο και μοναξιά.
Κι όμως, η γυναίκα που ήλεγχε κάθε λεπτομέρεια της καριέρας της, δεν είχε αφήσει ούτε μία γραπτή επιθυμία για όσα απέμεναν μετά τον θάνατό της. Οι πρώτοι που εμφανίστηκαν ήταν ο πρώην σύζυγός της, Τζιοβάνι Μπαπτίστα Μενεγκίνι, η μητέρα της, Ευαγγελία Καλογεροπούλου, και η αδελφή της, Υακίνθη (Τζάκι). Οι σχέσεις της με όλους είχαν πια ραγίσει, όμως κανείς δεν ήταν διατεθειμένος να παραιτηθεί.
Η υπόθεση οδηγήθηκε στα γαλλικά δικαστήρια. Δεν υπήρχε νόμιμος διάδοχος, δεν υπήρχε βούληση. Μετά από χρόνια δικαστικών μαχών, επήλθε συμβιβασμός. Το ήμισυ της περιουσίας πήγε στον Μενεγκίνι και το άλλο μισό μοιράστηκε ανάμεσα στη μητέρα και την αδελφή της. Ήταν μια λύση χωρίς νικητές. Η ίδια η Κάλλας είχε φύγει αφήνοντας πίσω ένα κενό που καμία απόφαση δεν μπορούσε να γεμίσει.
Η περιουσία που έγινε μύθος
Στα χρόνια που ακολούθησαν, τα προσωπικά της αντικείμενα άρχισαν να βγαίνουν σε δημοπρασίες. Τα κοσμήματά της πουλήθηκαν για εκατομμύρια, ενώ επιστολές, φωτογραφίες και χειρόγραφα κατέληξαν σε συλλέκτες. Μερικά από τα πιο σημαντικά εκτίθενται σήμερα στο Μουσείο της Σκάλας του Μιλάνου και στο Ίδρυμα Ωνάση. Κανείς δεν ξέρει πού βρίσκονται όλα. Κάποια ίσως χάθηκαν, όπως χάθηκε κι εκείνη μέσα στη σιωπή της τελευταίας δεκαετίας της ζωής της.
Η Κάλλας δεν άφησε πίσω της παιδιά, ούτε κάποιο πρόσωπο που να συνεχίσει τη φλόγα της. Όμως η φωνή της συνεχίζει να γεμίζει θέατρα και να στοιχειώνει τα βινύλια. Η γυναίκα που έγινε μύθος δεν χρειαζόταν διαθήκη. Ο θησαυρός της δεν ήταν σε τράπεζες αλλά στις νότες που δεν θα σβήσουν ποτέ.
