Γρηγόρης ΚεντητόςΣτη μέση του Ατλαντικού, το «Christina O» έκοβε τα κύματα σαν μαχαίρι. Στο κατάστρωμα, ο Αριστοτέλης Ωνάσης έπινε ουίσκι, συζητούσε για ναυπηγήσεις δισεκατομμυρίων και χαμογελούσε με εκείνη την ψυχραιμία που ανησυχούσε κυβερνήσεις και τραπεζίτες.
Ο Ωνάσης δεν ήταν απλώς πλούσιος, ήταν επικίνδυνα έξυπνος. Από τη Σμύρνη του 1922 μέχρι τα καπνομάγαζα στο Μπουένος Άιρες και από εκεί στα decks των μεγαλύτερων δεξαμενόπλοιων του κόσμου, έμαθε πώς να εκμεταλλεύεται κάθε κενό της αγοράς και κάθε πολιτική συγκυρία.
Η δεκαετία του ’50 άλλαξε τα πάντα. Η κρίση του Σουέζ το 1956 εκτόξευσε τη ζήτηση για τάνκερ. Ο Ωνάσης, με στόλο ήδη έτοιμο, υπέγραψε συμβόλαια που του απέφεραν κέρδη δεκάδων εκατομμυρίων μέσα σε λίγους μήνες. Ξαφνικά, ένας Έλληνας έλεγχε τη ροή της ενέργειας προς τη Δύση.
Οι Αμερικανοί δεν ένιωθαν άνετα. Όταν προσπάθησε να κλείσει συμφωνία με τη Σαουδική Αραβία για την αποκλειστική μεταφορά του πετρελαίου της, η Ουάσιγκτον αντέδρασε άμεσα. Το σχέδιο ναυάγησε και ο Ωνάσης αναγκάστηκε να πληρώσει πρόστιμο εκατομμυρίων. Όμως η ζημιά είχε γίνει: όλοι είχαν καταλάβει ότι μπορούσε να ανατρέψει ισορροπίες με μία μόνο κίνηση.
Ο άνθρωπος που έστησε τη σύγχρονη ναυτιλία
Ο Ωνάσης είδε πρώτος ότι η ναυτιλία δεν ήταν μόνο καράβια· ήταν δομές και δίκτυα. Ίδρυσε εταιρείες σε Λιβερία, Παναμά και Νήσους Μαν, εκμεταλλευόμενος τους χαμηλούς φόρους και τους χαλαρούς κανονισμούς. Οι «σημαίες ευκαιρίας» έγιναν το όπλο που έδωσε στον στόλο του πλεονέκτημα δεκαετιών.
Στην Ευρώπη τον έβλεπαν σαν μύθο. Οι μεγάλες πρωτεύουσες τον ήθελαν καλεσμένο, οι τράπεζες τον κυνηγούσαν για συνεργασίες και οι δημοσιογράφοι προσπαθούσαν να εξηγήσουν πώς ένας Έλληνας μετανάστης είχε γίνει το πιο ισχυρό όνομα της ναυτιλίας. Το Christina O, το γιοτ που μετέτρεψε σε πλωτό παλάτι, έγινε το σύμβολο αυτής της απλησίαστης γοητείας.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’60, η περιουσία του άγγιζε τα 500 εκατομμύρια δολάρια. Δεν ήταν ο πλουσιότερος — ο J. Paul Getty και οι Ροκφέλερ είχαν μεγαλύτερα κεφάλαια — αλλά κανείς δεν είχε το δικό του κύρος. Η Wall Street μπορεί να μετρούσε δισεκατομμύρια, αλλά η Ευρώπη έβλεπε στον Ωνάση τον απόλυτο αρχιτέκτονα της ναυτιλίας.
Η Ολυμπιακή Αεροπορία ήταν το πιο φιλόδοξο βήμα του. Η εξαγορά της το 1956 και η μετατροπή της σε σύγχρονη αεροπορική εταιρεία έδειξαν ότι ήθελε να φτάσει σε κάθε κλάδο. Ήταν ο μοναδικός, μαζί με τον Howard Hughes, που ήλεγχε ιδιωτική αεροπορική εταιρεία εκείνη την εποχή.
Η κληρονομιά του ζει μέχρι σήμερα. Το Ίδρυμα Ωνάση συνεχίζει να δραστηριοποιείται σε πολιτισμό, εκπαίδευση και ιατρική, ενώ οι τακτικές του εξακολουθούν να διδάσκονται σε σεμινάρια για στρατηγική και διεθνές εμπόριο. Ο Ωνάσης δεν ήταν μόνο επιχειρηματίας· ήταν ο άνθρωπος που έμαθε στον κόσμο ότι η θάλασσα είναι το εισιτήριο για την κορυφή.
Με πληροφορίες απο The Economist
Διαβάστε ακόμα
Γιατί πολλοί παθαίνουμε πονοκέφαλο την ίδια στιγμή
Οι ήχοι του σώματος που δεν ακούμε και γιατί είναι καλύτερα έτσι