Γρηγόρης ΚεντητόςΗ ιστορία του hacking ξεκινά πολύ πριν την εποχή των υπολογιστών. Το 1903, στο Λονδίνο, ο Nevil Maskelyne διέκοψε την παρουσίαση του Marconi στέλνοντας μηνύματα σε κώδικα Μορς που έγραφαν «Rats». Ήταν η πρώτη καταγεγραμμένη επίθεση στην ασύρματη επικοινωνία, και το πρώτο προειδοποιητικό σημάδι ότι καμία τεχνολογία δεν είναι απρόσβλητη.
Αλλά το παιχνίδι είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα. Το 1834, δύο τραπεζίτες εκμεταλλεύτηκαν το δίκτυο τηλεγράφου Chappe στη Γαλλία για να υποκλέπτουν χρηματιστηριακές πληροφορίες. Στη Νέα Υόρκη, το 1878, νεαροί τηλεφωνητές έκαναν φάρσες, διακόπτοντας κλήσεις και αλλάζοντας γραμμές για διασκέδαση. Ήταν τα πρώτα αθώα βήματα σε έναν δρόμο που θα άλλαζε τον κόσμο.
Η δεκαετία του ’50 και του ’60 φέρνει την πρώτη οργανωμένη χρήση του όρου hacker στο MIT. Στο Tech Model Railroad Club, φοιτητές όπως οι Peter Samson, Alan Kotok και Richard Greenblatt παίζουν με κυκλώματα και κώδικες. Το 1961, με την άφιξη του PDP-1, η δημιουργικότητα ξεσπά. Γράφουν εργαλεία, πειράζουν συστήματα, δημιουργούν τη φιλοσοφία του ελεύθερου πειραματισμού, που έγινε γνωστή ως hacker ethic.
Την ίδια περίοδο, ο René Carmille, στη Γαλλία της Κατοχής, χειρίζεται συστήματα με διάτρητες κάρτες για να καθυστερήσει τις λίστες Εβραίων προς απέλαση. Χακάροντας το σύστημα εκ των έσω, σώζει ζωές και γίνεται ο πρώτος ethical hacker της ιστορίας.
Στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, γεννιέται το phone phreaking. Ο τυφλός Joe “Joybubbles” Engressia ανακαλύπτει τον τόνο των 2600 Hz που απελευθερώνει τηλεφωνικές γραμμές. Σύντομα εμφανίζεται ο John “Captain Crunch” Draper, που χρησιμοποιεί μια σφυρίχτρα από δημητριακά για να πραγματοποιεί δωρεάν διεθνείς κλήσεις. Δίπλα του, δύο νεαροί, ο Steve Wozniak και ο Steve Jobs, φτιάχνουν blue boxes και τις πουλάνε για μερικά δολάρια, μαθαίνοντας τα μυστικά που θα τους οδηγήσουν αργότερα στην ίδρυση της Apple.
Το 1971 εμφανίζεται το πρώτο computer virus. Ο Creeper, δημιούργημα του Bob Thomas, εμφανίζει το μήνυμα «I’M THE CREEPER : CATCH ME IF YOU CAN» στα τερματικά των χρηστών του ARPANET. Για να τον αντιμετωπίσουν, δημιουργείται το πρώτο antivirus, το Reaper. Ένας νέος κόσμος, γεμάτος επιθέσεις και άμυνες, μόλις ξεκινά.
Η χρυσή εποχή των hackers και η άνοδος των θρύλων
Στη δεκαετία του ’80, το hacking γίνεται παγκόσμιο φαινόμενο. Το 1981, στη Γερμανία, ιδρύεται το Chaos Computer Club (CCC). Το 1984, με το περίφημο BTX hack, αποκαλύπτει τρύπες ασφαλείας στο τηλεπικοινωνιακό δίκτυο της χώρας, κερδίζοντας προσωρινά 134.000 μάρκα, τα οποία επιστρέφει την επόμενη μέρα. Το μήνυμα είναι σαφές: η γνώση πρέπει να είναι ελεύθερη και τα συστήματα ασφαλή.
Το 1987, μέλη του CCC εμπλέκονται στην πρώτη μεγάλη υπόθεση κυβερνοκατασκοπείας. Γερμανοί hackers, με επικεφαλής τον Karl Koch, εισβάλλουν σε στρατιωτικούς και κυβερνητικούς υπολογιστές των ΗΠΑ και πουλούν δεδομένα στη Σοβιετική Ένωση. Ο ψηφιακός κόσμος δεν έχει γυρισμό.
Στις ΗΠΑ, οι ομάδες Legion of Doom και Masters of Deception ανταγωνίζονται για κυριαρχία. Οι επιθέσεις τους είναι τολμηρές, τα ψευδώνυμα τους γίνονται γνωστά παντού και οι συλλήψεις από το FBI ανοίγουν τον δρόμο για την αυστηροποίηση των νόμων, με αποκορύφωμα τον Computer Fraud and Abuse Act του 1986.
Στη δεκαετία του ’90, το όνομα Kevin Mitnick γίνεται συνώνυμο με το hacking. Διεισδύει σε εταιρικά δίκτυα, από Motorola μέχρι Nokia, και καταφέρνει να αποκτήσει πρόσβαση ακόμη και στο NORAD. Το FBI τον κυνηγά σε μια από τις πιο διάσημες καταδιώξεις της εποχής. Μετά την αποφυλάκισή του, μεταμορφώνεται σε σύμβουλο κυβερνοασφάλειας, αποδεικνύοντας ότι ακόμα και οι πιο διαβόητοι hackers μπορούν να γίνουν σύμμαχοι της ασφάλειας.
Ο Vladimir Levin κλέβει εκατομμύρια από τη Citibank μέσω του δικτύου της, ενώ ο Markus Hess παραβιάζει εκατοντάδες στρατιωτικά δίκτυα των ΗΠΑ, δίνοντας πολύτιμες πληροφορίες στην Ανατολική Γερμανία και στη Σοβιετική Ένωση.
Αλλά το hacking δεν είναι μόνο ανδρική υπόθεση. Η Ada Lovelace, που έγραψε τον πρώτο αλγόριθμο το 1843, θεωρείται η μητέρα της πληροφορικής. Η Agnes Meyer Driscoll σπάει κώδικες στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ οι γυναίκες προγραμματίστριες του ENIAC παραμένουν αφανείς ηρωίδες. Η Susan Thunder φέρνει επανάσταση στο phone phreaking, και η Jude “St. Jude” Milhon συνδέει το hacking με την κυβερνοπανκ κουλτούρα.
Στην Ελλάδα, η σκηνή διαμορφώνεται τη δεκαετία του ’90. Ένας άγνωστος μαθηματικός παραβιάζει για χρόνια τα συστήματα της Dassault, ενώ ο Φάνης Κασίμης γίνεται ο πιο γνωστός Έλληνας hacker, με παρεμβάσεις σε κρίσιμες στιγμές, όπως η υπόθεση Οτσαλάν. Αργότερα, η ομάδα Greek Electronic Army πραγματοποιεί πάνω από 2.500 επιθέσεις σε δημόσιους και ιδιωτικούς στόχους, γράφοντας τη δική της ιστορία στον κυβερνοχώρο.
Η κουλτούρα του hacking εξελίσσεται συνεχώς. Από τις μπλε συσκευές των ’70s μέχρι τα σύγχρονα packet sniffers, τα εργαλεία αλλάζουν, αλλά η φιλοσοφία μένει ίδια: η γνώση πρέπει να είναι ελεύθερη, η καινοτομία ασταμάτητη και οι κανόνες της τεχνολογίας υπό διαρκή αμφισβήτηση.
Σήμερα, οι hackers χωρίζονται σε white hats, που εργάζονται για την ασφάλεια, black hats, που κινούνται στο σκοτάδι για κέρδος ή δόξα, και gray hats, που λειτουργούν στη γκρίζα ζώνη της ηθικής. Όλοι, όμως, πατούν στα ίδια θεμέλια: περιέργεια, δημιουργικότητα και αστείρευτη ανάγκη για εξερεύνηση.
Διαβάστε ακόμα
Η δίκη της γυναίκας που κατηγορήθηκε για μαγεία και εκτελέστηκε στην Αθήνα του 4ου αιώνα π.Χ.
Η Δανάη η πραγματική Ραπουνζέλ της ελληνικής μυθολογίας και το μυστήριο της χρυσής βροχής
