Στην Αλεξάνδρεια οι πιστοί άναβαν τη φωτιά και οι βαριές πόρτες του ναού άνοιγαν μόνες τους. Δεν ήταν θαύμα ήταν μηχανική. Πίσω από τον καπνό στεκόταν ο Ήρων ο Αλεξανδρεύς με σωλήνες κρυμμένους στο δάπεδο και δοχεία που άλλαζαν βάρος. Η θερμότητα έδινε ώθηση στο νερό και ο ατμός κινούσε τροχαλίες. Το κοινό άκουγε βουητό. Ο Ήρων άκουγε το μέλλον.
Ο Ήρων δεν μιλούσε πολύ μιλούσαν οι μηχανές του. Αιολόσφαιρα την έλεγε τη σφαίρα που στριφογύριζε μόλις το νερό έβραζε. Δύο στόμια έφτυναν ατμό και το μέταλλο άρχιζε να περιστρέφεται. Ένα παιχνίδι για τους άλλους. Για εκείνον η πρώτη επίδειξη ότι ο ατμός μπορεί να δουλέψει.
Στους ναούς έστησε και κάτι ακόμα πιο ανατρεπτικό. Ρίχνεις νόμισμα και βγαίνει συγκεκριμένη ποσότητα νερού. Ο πρώτος κερματοδέκτης. Μοχλός βαλβίδα και αντίβαρο συνεργάζονταν αθόρυβα. Το αποτέλεσμα ήταν δίκαιο δεν έπαιρνες ούτε σταγόνα παραπάνω. Η τεχνολογία υπηρετούσε την τελετή.
Έπειτα ήρθε το καροτσάκι. Ένα μικρό προγραμματιζόμενο όχημα με σχοινιά τυλιγμένα σε άξονες και καρφιά που όριζαν στροφές. Του φόρτωνες βάρος χάραζες πορεία και το άφηνες. Προχωρούσε μόνο του ακολουθώντας το σχέδιο. Στο θέατρο γινόταν μαγεία. Στο εργαστήριο γεννιόταν η ιδέα του ρομπότ.
Εκεί που οι άλλοι έβλεπαν άνεμο ο Ήρων έβλεπε ενέργεια. Έστησε ανεμοτροχό που τάιζε με αέρα όργανα. Σωλήνες έκρυβαν ρυθμούς και πίεση και η αυλή αντηχούσε σαν μικρό εργαστήριο ήχου. Η φύση δεν ήταν κάτι να το προσκυνάς ήταν κάτι να το κουρδίζεις.
Οι σημειώσεις του έμοιαζαν με οδηγό για τεχνίτες. Στα φύλλα του Pneumatica και του Automata εξηγούσε βήμα βήμα δοχεία σωληνώσεις βάνες αντίβαρα. Δεν έγραφε για δόξα έγραφε για να λειτουργεί. Η σκέψη του ήταν χειροποίητη η γλώσσα του πρακτική.
Στη γεωμετρία άφησε εργαλεία που ζουν ακόμα. Ο τύπος του για το εμβαδόν τριγώνου λύνει προβλήματα σε μαστόρους και μαθηματικούς. Η μέθοδός του για την τετραγωνική ρίζα διδάσκει υπομονή και προσέγγιση. Ο Ήρων μετρούσε τον κόσμο για να τον κινήσει καλύτερα.
Τα αυτόματά του δεν ήταν τρικ ήταν πρωτόκολλα ελέγχου. Ροές υγρών έδιναν εντολές. Αέρας άνοιγε διακόπτες. Ατμός εκτελούσε κίνηση. Χωρίς ρεύμα χωρίς καλώδια με μόνη γλώσσα την πίεση και το βάρος. Αν ψάχνεις το πρώτο software κοίτα τους κόμπους στα σχοινιά του.
Η στιγμή που ο μύθος έγινε μηχανική
Στην παράσταση έβαζε μαριονέτες να περπατούν και βροντές να σκάνε από μπάλες σε τύμπανα. Το κοινό μιλούσε για θαύματα. Ο Ήρων κρατούσε χρονισμό. Τα τύμπανα χτυπούσαν στην ώρα τους γιατί τα γρανάζια είχαν προγραμματιστεί. Το ακροατήριο έβλεπε ιστορία. Εκείνος δοκίμαζε αύριο.
Οι ιδέες του ταξίδεψαν σε χειρόγραφα και μεταφράσεις. Πέρασαν από καλαμάρια μοναχών σε πάγκους τεχνιτών. Όταν η Ευρώπη ξαναθυμήθηκε τον ατμό όλα ήταν ήδη γραμμένα. Ο Ήρων δεν περίμενε την εποχή του. Την έφερε.
Η κληρονομιά του είναι απλή και εκκωφαντική. Αν μπορείς να μετρήσεις μπορείς να ελέγξεις. Αν μπορείς να ελέγξεις μπορείς να δημιουργήσεις κίνηση. Από τις πόρτες του ναού μέχρι τα ρομπότ των εργοστασίων ένα νήμα ενώνει τον καπνό του βωμού με τη σπίθα της βιομηχανικής φαντασίας.
Με πληροφορίες απο Britannica
Η βυθισμένη πόλη που ανασαίνει κάτω από την Ελαφόνησο και ξαναγράφει την αρχή της ελληνικής ιστορίας
Πώς η λέξη tanks γεννήθηκε ως κωδικός παραπλάνησης και έγινε σύμβολο πολέμου