Στις αρχές του 19ου αιώνα, όλα τα μωρά φορούσαν λευκά. Τα βαμβακερά φορέματα ήταν πρακτικά, καθαρίζονταν εύκολα και δεν υπήρχε καμία σκέψη ότι κάποιο χρώμα ανήκει σε φύλο.
Στα τέλη του 19ου αιώνα, το ροζ και το γαλάζιο εμφανίζονται ως βρεφικά παστέλ. Σε καθολικές κοινωνίες, το γαλάζιο συνδέεται με τη Παναγία και τα κορίτσια, ενώ το ροζ θεωρείται πιο δυνατό και προτιμάται για αγόρια.
Το 1918, αμερικανικό περιοδικό γράφει: «Ροζ για αγόρια, γαλάζιο για κορίτσια». Το 1927, το TIME καταγράφει διχογνωμία στα μεγάλα καταστήματα· καμία σταθερή αντιστοίχιση.
Από τον πόλεμο στην κατανάλωση
Η μεγάλη αλλαγή έρχεται μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι κοινωνίες αναζητούν σταθερότητα και οι εταιρείες βρίσκουν την τέλεια ευκαιρία. Το ροζ γίνεται συνώνυμο της θηλυκότητας και το γαλάζιο της αρρενωπότητας. Οι διαφημίσεις πλημμυρίζουν τις οθόνες, ροζ δωμάτια για κορίτσια, γαλάζια για αγόρια.
Στη δεκαετία του 1950, η Αμερική γεμίζει ροζ κουζίνες, γαλάζια παιδικά δωμάτια και παιχνίδια που ξεχωρίζουν αυστηρά τα φύλα. Το μάρκετινγκ δημιουργεί την ανάγκη για διαφορετικά προϊόντα, ενισχύοντας τις πωλήσεις.
Στη δεκαετία του 1970, η μόδα του unisex αμφισβητεί τα στερεότυπα. Τα βρεφικά είδη κυκλοφορούν σε ουδέτερα χρώματα. Όμως, τη δεκαετία του 1980, οι υπερηχογραφίες αλλάζουν ξανά την αγορά. Οι γονείς γνωρίζουν το φύλο του μωρού πριν γεννηθεί και το ροζ-γαλάζιο επιστρέφει επιθετικά.
Η ψυχολογία και οι μύθοι
Τα παιδιά δεν γεννιούνται με προτίμηση στο ροζ ή το γαλάζιο. Οι έρευνες δείχνουν ότι αυτή η τάση εμφανίζεται μεταξύ 2–3 ετών, επηρεασμένη από το περιβάλλον και τα κοινωνικά πρότυπα.
Ο μύθος ότι το ροζ τρίγωνο των ναζί έκανε το χρώμα «θηλυκό» είναι αβάσιμος. Το σύμβολο αυτό αφορούσε τη δίωξη των ομοφυλόφιλων ανδρών και αργότερα χρησιμοποιήθηκε από LGBTQ κινήματα ως σύμβολο αντίστασης.
Η παγκόσμια διάσταση και το σήμερα
Στην Ιαπωνία, από τη δεκαετία του ’70, η κουλτούρα του kawaii και χαρακτήρες όπως η Hello Kitty έκαναν το ροζ σύμβολο γλυκύτητας. Στην Κίνα, η σύνδεση του ροζ με τα κορίτσια είναι πιο πρόσφατη και κυρίως προϊόν δυτικού μάρκετινγκ.
Στον 21ο αιώνα, η Generation Z αμφισβητεί τον παραδοσιακό διαχωρισμό. Οι γονείς επιλέγουν ουδέτερα χρώματα όπως πράσινο, κίτρινο και γκρι, ενώ η συζήτηση για το Pink Tax αποκαλύπτει πώς τα χρώματα συνδέονται με καταναλωτικές ανισότητες.
Σήμερα, το ροζ και το γαλάζιο παραμένουν ισχυρά σύμβολα, αλλά η ιστορία τους δείχνει ότι τα χρώματα δεν έχουν φύλο. Είναι απλώς αποχρώσεις, που άλλαξαν νόημα μέσα στον χρόνο.
Διαβάστε ακόμα
Το DNA που αποκάλυψε την αλήθεια για την Αναστασία και έβαλε τέλος στον μύθο των Ρομανόφ
Όταν γιατροί έβγαζαν δόντια για να θεραπεύσουν την κατάθλιψη